Liefste Frederick,
ik weet dat het aan jou is en ik besef dan ook ten volle dat ik hier mijn boekje te buiten ga. Maar sta mij toe om toch voor één keer voor mijn beurt te schrijven.
't Is eigenlijk omdat ik sinds een minuut of 10 zo rap mogelijk wil trouwen. Is 't goed? Dan kan ik eindelijk ook eens tante worden.
Dus wat zeg je? Wanneer gaan we naar Vegas?
Luv
Elke
donderdag 22 oktober 2009
dinsdag 13 oktober 2009
Niet spijtig alhier
Geachte,
Beste Frederick,
alzo beginnen de mails en de brieven op het werk. Niet dat ik iedere geadresseerde aanspreek met Frederick uiteraard, dat zou een beetje al te belachelijk zijn. Maar waarmee ik maar wil aangeven hoe moeilijk de aanspreking te vinden is die hier van toepassing kan zijn. Liefste? Allé gauw, dat mag misschien. Schat mag niet want dat is voorbehouden voor het echte lief. Ja, liefste Frederick, ik heb ook nog een echt lief. Niet dat ik jou nog niet in lijve zag natuurlijk. Je bent duidelijk echter dan echt. Sterker nog, ik zat zelfs nog in je auto die gisteren helaas ter ziele ging. Gelukkig ging jij niet mee of ik zat hier schoon in tranen en met een blog die ik alleen niet recht kon houden. Al zou die blog dan waarschijnlijk het minste van mijn zorgen geweest zijn.
Om daarmee de draad naar je vorige stukje te trekken: ik zou het niet erg vinden om het leven te delen met een man die slaapt tot 10 h en dan gaat werken tot 21 h. Sterker nog: eigenlijk zou ik ook liever slapen tot 10 h en tot 21 h werken. Ik haat werken in de ochtend. Het gaat niet vooruit maar gelukkig ook niet achteruit. Maar de maatschappij is nu eenmaal niet aan ons aangepast. Ik vind dat dit nochtans zou moeten. Het lijkt me het ideale moment om een nieuwe politieke partij op te richten die eens rekening houdt met de avondmens. Wat denk je, Frederick, hoe gaan we die noemen? Het ALF? Het avondmens liberation front? Het is niet geslachtsgebonden en we kunnen er een groot deel van de bevolking mee bereiken. Iedereen tevreden, vooral wijzelf.
Maar -om nogmaals op het leven delen terug te komen- het eeuwige leven delen, dat lijkt me wel al lang. Dus ik zou het ten zeerste appreciëren dat je vanaf nu weg blijft van al dat drukke verkeer en ook eens aan mijn arme hart denkt. Uiteindelijk is het als 15 jaar ouder dan het jouwe. Willen we dat zo afspreken?
Wacht eens, moest ik iets kiezen van bloemen of auto's of slingers? No thanks, ik laat dat aan jou over. Uiteindelijk was ik al eens getrouwd en jij nog niet. Ik gun het je van harte, zolang ik maar geen bloemen in het haar moet dragen. En roze wil ik ook niet. Als het voor jou gelijk is.
Beste Frederick,
alzo beginnen de mails en de brieven op het werk. Niet dat ik iedere geadresseerde aanspreek met Frederick uiteraard, dat zou een beetje al te belachelijk zijn. Maar waarmee ik maar wil aangeven hoe moeilijk de aanspreking te vinden is die hier van toepassing kan zijn. Liefste? Allé gauw, dat mag misschien. Schat mag niet want dat is voorbehouden voor het echte lief. Ja, liefste Frederick, ik heb ook nog een echt lief. Niet dat ik jou nog niet in lijve zag natuurlijk. Je bent duidelijk echter dan echt. Sterker nog, ik zat zelfs nog in je auto die gisteren helaas ter ziele ging. Gelukkig ging jij niet mee of ik zat hier schoon in tranen en met een blog die ik alleen niet recht kon houden. Al zou die blog dan waarschijnlijk het minste van mijn zorgen geweest zijn.
Om daarmee de draad naar je vorige stukje te trekken: ik zou het niet erg vinden om het leven te delen met een man die slaapt tot 10 h en dan gaat werken tot 21 h. Sterker nog: eigenlijk zou ik ook liever slapen tot 10 h en tot 21 h werken. Ik haat werken in de ochtend. Het gaat niet vooruit maar gelukkig ook niet achteruit. Maar de maatschappij is nu eenmaal niet aan ons aangepast. Ik vind dat dit nochtans zou moeten. Het lijkt me het ideale moment om een nieuwe politieke partij op te richten die eens rekening houdt met de avondmens. Wat denk je, Frederick, hoe gaan we die noemen? Het ALF? Het avondmens liberation front? Het is niet geslachtsgebonden en we kunnen er een groot deel van de bevolking mee bereiken. Iedereen tevreden, vooral wijzelf.
Maar -om nogmaals op het leven delen terug te komen- het eeuwige leven delen, dat lijkt me wel al lang. Dus ik zou het ten zeerste appreciëren dat je vanaf nu weg blijft van al dat drukke verkeer en ook eens aan mijn arme hart denkt. Uiteindelijk is het als 15 jaar ouder dan het jouwe. Willen we dat zo afspreken?
Wacht eens, moest ik iets kiezen van bloemen of auto's of slingers? No thanks, ik laat dat aan jou over. Uiteindelijk was ik al eens getrouwd en jij nog niet. Ik gun het je van harte, zolang ik maar geen bloemen in het haar moet dragen. En roze wil ik ook niet. Als het voor jou gelijk is.
Abonneren op:
Posts (Atom)