Dag Elke,
Na mijn blunders van de vorige keer, ben ik beginnen twijfelen. Aan vanalles. Maar vooral aan een ding: ben ik eigenlijk wel goed genoeg voor jou?
Begrijp me niet verkeerd, Elke, ik insinueer daarmee niet dat jij verwaand bent, of je te goed voelt. Maar misschien ben ik gewoon niet adequaat genoeg. Ik bedoel, wil jij wel trouwen met een man die de woorden 'insinueer' en 'adequaat' als gewone woordenschat beschouwt, maar verder niet in staat is een volledige dag zijn huis proper te houden? Zou jij het eeuwige leven willen delen met iemand die uitslaapt tot 10 uur, en dan gaat werken tot 21 uur? Iemand die er zelfs niet in slaagt om een blog te onderhouden à rato van 1 post per week, ten minste?
Dan zijn er nog zoveel bezwaren die als een roetsjbaan op mij afglijden. Wat bijvoorbeeld als ik het eten laat aanbranden? Of vergeten ben de planten water te geven? Ik heb ook nog nooit geschilderd, gevorven (of geverfd), of behangen. Ik kan geen nagel in de muur slaan. Ik heb zelfs nog nooit een lamp ingedraaid!
Tenzij je mij dat kan leren, met al je levenservaring, wil ik best wel ter huwelijk gaan. Trouwens, de details daarvoor moeten we nog altijd vastleggen. Galant als ik ben, besef ik dat het de droom van de vrouw is, dus mag jij kiezen welke bloemen, kostuums voor de getuigen en de suite, welke auto's ons zullen voeren, of koetsen, of ... Denk eraan, het is imaginair, dus alles kan!
Als je maar wil natuurlijk.
Frederick.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Een onhandige harry in huis nemen is praktische gezien geen goed idee, tenzij je zelf een deftige bricoleur bent. Je gaat met Elke wel met je gat in de malse boter vallen, Fred, want Elke is een straffe madam met poten aan haar lijf. Eigenogig gezien.
BeantwoordenVerwijderen