Het is zover, de kogel is door de kerk, de kerk staat in het midden en de paus heeft altijd gelijk, ook als hij ongelijk heeft: onze blogs zijn voor eens en voor altijd in het echt verbonden, tot het einde der tijden, tot de dood ons scheidt, tenminste als jij dat wil. Laat mij jou dan nu maar eens preventief herinneren aan de trouwgeloften.
Tiens, behoorlijk ironisch dat ik de huwelijkse plichten op een site over scheiden vind.
Echtgenoten dienen elkaar trouw te zijn en waar nodig hulp te geven. Zij zijn verplicht om elkaar financiële hulp te geven. De verplichting om samen te wonen is er niet meer. Om de financiële rechten en plichten ten opzichte van elkaar en ten opzichte van derden te regelen zit in het huwelijksvermogensrecht wat regelt hoe de bezittingen verdeeld zijn. Zo kan men de eigendommen compleet gescheiden houden of een beperkte gemeenschap van goederen hebben, of uiteraard, een volledige gemeenschap van goederen.Regelingen hiervoor moeten bij de notaris worden opgesteld. Dit heet huwelijkse voorwaarden. Het op schrift stellen hiervan kan gunstig zijn voor de toekomst als een van beide een eigen bedrijf heeft of zal krijgen, uit voorzorg vanwege het risico van echtscheiding, of uit erfrechtelijke redenen. Wanneer er niets geregeld wordt voor het huwelijk is er automatisch gemeenschap van goederen. Het huwelijk eindigt door het overlijden van een van de partners of door echtscheiding of bij omzetting van het huwelijk in een geregistreerd partnerschap.
Wat denk je, Elke? Best met scheiding van goederen zeker, he. Hoewel, ik zal van tijd tot tijd eens een van je kasten verschuiven, daar ben ik namelijk zéér goed in, he?
Over de trouwheid kan nog getwist worden, want in blogland is trouw een zéér relatief begrip. Zolang je maar geregeld iets toevoegt aan ons trouwverhaal mag je het van mijn part met iedereen doen. Lang leve de vrije liefde, Elke, profiteer ervan!
Geregistreerd partnerschap zou nog wel iets zijn voor ons, hoewel, het is nogal droog he... Zonder bloemen, zonder Clouseau die komt zingen in de Kerk, en Elton John in het stadhuis, en tonnen rijst dat overal komt kruipen waar het niet gaan kan... en een chauffeur die de wanhoop nabij is, omdat hij straks die rijst uit de limo mag kuisen. En een bloedend ijslam, een koffietafel en een tinnen schaal. Ik heb zo het eigenaardig gevoel dat er iets in mijn verhaal niet klopt, maar kom, geregistreerd partnerschap, da's een beetje zoals Sherlock Holmes en Mr. Watson. Dan toch maar liever trouwen, Elke. Zo romantisch en naïef ben ik wel.
Dus? Wiljewiljewilje? Het is de meest vrije vorm van huwelijk dat ik ken!! Misschien brengt het je in het echte leven ook op andere gedachten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten