Na eindeloze overpeinzingen schiet mij nog slechts een enkele conclusie te binnen: Elke, wij scheiden nooit.
Waarom? Eén, scheiding van goederen. Dus als jij een veel te duur kleedje ziet, en je koopt het, moet ik niet zagen over het huishoudelijk budget. Twéé: scheiding van huis. Dus als jij andermaal met je foeilelijk, veel te duur kleedje zou rondparaderen, kan ik gewoon het computerscherm uitzetten, en ik heb er geen last meer van. Drie: het complete gebrek aan seksuele uitwisseling. Dus als dat foeilelijk, véél te duur, véél te vaak gedragen kleedje uit moet, en die miljoenmiljard knopjes gaan moeilijk open, laat ik dat met plezier over aan de fwiend van dienst, die dan wel weer bij jou thuis zit. Uiteraard zijn al jouw diepste filosofische overpeinzingen wel voor mij gereserveerd, dat spreekt. Of misschien ook niet.
Als laatste puntje: Vier. De grenzeloze steun van de lezers-annex- getuigen op onze trouwpartij. Alhoewel. Pironik?
zot zijn doet geen zeer, zeggen ze. is 't waar?
Enneh... Margogogogo?
Ben ook heel benieuwd waar dit allemaal heen gaat leiden (of lijden op den
duur)Het is wel leutig maar ik verwittig je, Elke; niét bij mij komen bleiten
als ge problemen krijgt hé!
Awel he mensen, het is al goed jong, tis al goed! Zoals elk goed koppel, zullen wij moeten bewijzen dat we het waard zijn om getrouwd te zijn, dat het Masterplan werkt, dat de joint venture werkt, dat de scheiding van goederen op chemische wijze explosief kan werken, bewijzen! Zoals ons voordeden: Nicole en Hugo, Erik en Sanne, Liliane St-Pierre en de vent van Ann Christy, Bonnie en Clyde,...
Maar waarschijnlijk ook Jekyll en Hyde.
Ik denk dus dat het allemaal wel goed komt. Trouwens zo een leeftijdsverschil kan ook van pas komen. Mijn auto is niet van de jongste meer, en maakt veel lawaai, maar hij valt minder in panne, ge kunt er wat blutsen mee zetten, en geef toe, hoe meer het rammelt, hoe beter het rijplezier!
En wat die uitspraken betreft: een dame mee zonder pit, is als een chocoprince mee zonder choco. Valerie kon er smakelijk mee lachen. Ik kon vooral lachen met het feit dat je je er schuldig bij voelde.
Dus: hopende op een vruchtbare samenwerking, die met niet-naieve klasse en flair de criticasters de mond moge snoeren, groet ik U , Elke, met voorname hoogachting,
Uw Fredje
(Hola, ik ben vergeten om deze marriageblog in mijn feeds te zetten. Skandooleg, kweetet.)
BeantwoordenVerwijderen*zwiert deze blog als de weerlicht in reader*
Van nu af aan zal ik voor eeuwig en altijd (tenzij er iets tussenkomt, uiteraard) jullie grenzeloze steungeefster alsook lezer annex getuige zijn. Op mij kunt ge tellen.
Wanneer gaat alles rond zijn voor het grote feest?
'k Wil ook wel jullie chauffeur zijn hoor, en jullie persoonlijk naar de plaats van de hoolie metremoonie rijden. Dan wel een dikke voituur huren aub. Ne RAV4 of iets.